насто́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насто́ены насто́еная насто́енае насто́еныя
Р. насто́енага насто́енай
насто́енае		 насто́енага насто́еных
Д. насто́енаму насто́енай насто́енаму насто́еным
В. насто́ены (неадуш.)
насто́енага (адуш.)		 насто́еную насто́енае насто́еныя (неадуш.)
насто́еных (адуш.)
Т. насто́еным насто́енай
насто́енаю		 насто́еным насто́енымі
М. насто́еным насто́енай насто́еным насто́еных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насто́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насто́ены насто́еная насто́енае насто́еныя
Р. насто́енага насто́енай
насто́енае		 насто́енага насто́еных
Д. насто́енаму насто́енай насто́енаму насто́еным
В. насто́ены (неадуш.)
насто́енага (адуш.)		 насто́еную насто́енае насто́еныя (неадуш.)
насто́еных (адуш.)
Т. насто́еным насто́енай
насто́енаю		 насто́еным насто́енымі
М. насто́еным насто́енай насто́еным насто́еных

Кароткая форма: насто́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насто́ены насто́янный; см. насто́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́ены ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад настояць ​1.

насто́ены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад настаяць ​2, настояць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́янный насто́ены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́йка, -і, ДМ -то́йцы, мн. -і, -то́ек, ж.

1. Спіртны напітак, настоены на ягадах або травах.

Вішнёвая н.

2. Тое, што і настой (у 1 знач.).

Валяр’янавая н.

|| прым. насто́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́чаны, ‑ая, ‑ае.

Падсалоджаны мёдам, настоены на мёдзе. [Георгій:] Дома нікога няма, але я сам ведаю, дзе стаіць мёд сычаны. Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ані́савы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да анісу.

2. Зроблены з анісу (у 1 знач.). Анісавы алей. // Настоены на анісе (у 1 знач.). Анісавая гарэлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсе́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Моцны алкагольны напітак, настоены на палыне, асіне ці іншых духмяных раслінах. Два хлопцы сядзяць, вістуючы, Далары кладуць на кон, Адзін аднаго частуючы Абсентам ды каньяком. Таўбін.

[Фр. absinthe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; Р мн. ‑лівак; ж.

Салодкі напітак, настоены на фруктах або ягадах. Вішнёвая наліўка. □ Гасцінная гаспадыня ўмомант паслала на стале чысты абрус і паставіла графінчык дамашняй, вельмі пахучай наліўкі. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)