наста́ўніцкая

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. наста́ўніцкая наста́ўніцкія
Р. наста́ўніцкай наста́ўніцкіх
Д. наста́ўніцкай наста́ўніцкім
В. наста́ўніцкую наста́ўніцкія
Т. наста́ўніцкай
наста́ўніцкаю		 наста́ўніцкімі
М. наста́ўніцкай наста́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наста́ўніцкая сущ. учи́тельская

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́ўніцкі, -ая, -ае.

1. гл. настаўнік.

2. Павучальны.

Н. тон.

3. у знач. наз. наста́ўніцкая, -ай, ж. Пакой у школе, дзе збіраюцца і адпачываюць настаўнікі ў час перапынкаў паміж урокамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учи́тельская сущ. наста́ўніцкая, -кай ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семіна́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Назва некаторых спецыяльных сярэдніх навучальных устаноў.

Настаўніцкая с. (для падрыхтоўкі настаўнікаў; уст.). Духоўная с. (для падрыхтоўкі святароў).

|| прым. семіна́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наста́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да настаўніка (у 1 знач.). Настаўніцкі калектыў. Настаўніцкія кадры. □ Цяпер у Лабановіча ўжо трохі ёсць настаўніцкая практыка. Колас. // Прызначаны для настаўніка. Настаўніцкая газета. □ Я сядзеў на першай парце, якраз насупраць настаўніцкага століка. Хведаровіч.

2. у знач. наз. наста́ўніцкая, ‑ай, ж. Пакой у школе, дзе збіраюцца настаўнікі. Настаўнікі разышліся па класах, .. і Святлана засталася ў настаўніцкай адна. Шахавец.

3. Павучальны. Выціраючы хустачкай пот з твару, [Качура] гаварыў ужо салідным настаўніцкім тонам, выстукваючы алоўкам па стале. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наста́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наста́ўніцкі наста́ўніцкая наста́ўніцкае наста́ўніцкія
Р. наста́ўніцкага наста́ўніцкай
наста́ўніцкае		 наста́ўніцкага наста́ўніцкіх
Д. наста́ўніцкаму наста́ўніцкай наста́ўніцкаму наста́ўніцкім
В. наста́ўніцкі (неадуш.)
наста́ўніцкага (адуш.)		 наста́ўніцкую наста́ўніцкае наста́ўніцкія (неадуш.)
наста́ўніцкіх (адуш.)
Т. наста́ўніцкім наста́ўніцкай
наста́ўніцкаю		 наста́ўніцкім наста́ўніцкімі
М. наста́ўніцкім наста́ўніцкай наста́ўніцкім наста́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

семіна́рыя ж. семина́рия;

наста́ўніцкая с. — дорев. учи́тельская семина́рия;

духо́ўная с. — духо́вная семина́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

царко́ўна-наста́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. царко́ўна-наста́ўніцкі царко́ўна-наста́ўніцкая царко́ўна-наста́ўніцкае царко́ўна-наста́ўніцкія
Р. царко́ўна-наста́ўніцкага царко́ўна-наста́ўніцкай
царко́ўна-наста́ўніцкае		 царко́ўна-наста́ўніцкага царко́ўна-наста́ўніцкіх
Д. царко́ўна-наста́ўніцкаму царко́ўна-наста́ўніцкай царко́ўна-наста́ўніцкаму царко́ўна-наста́ўніцкім
В. царко́ўна-наста́ўніцкі (неадуш.)
царко́ўна-наста́ўніцкага (адуш.)		 царко́ўна-наста́ўніцкую царко́ўна-наста́ўніцкае царко́ўна-наста́ўніцкія (неадуш.)
царко́ўна-наста́ўніцкіх (адуш.)
Т. царко́ўна-наста́ўніцкім царко́ўна-наста́ўніцкай
царко́ўна-наста́ўніцкаю		 царко́ўна-наста́ўніцкім царко́ўна-наста́ўніцкімі
М. царко́ўна-наста́ўніцкім царко́ўна-наста́ўніцкай царко́ўна-наста́ўніцкім царко́ўна-наста́ўніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недазво́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Забаронены, недапушчальны. Турсевіч дагадваўся, што настаўніцкая моладзь, захапляючыся рэвалюцыйнай пнынню, збіраецца ўпотай для нейкай недазволенай справы. Колас.

2. у знач. наз. недазво́ленае, ‑ага, н. Тое, што недазволена. Лёня адчуваў, што Кастусь гаворыць правільна. Нельга рабіць недазволенае. І ўсё-такі ён паспрабаваў запярэчыць. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)