настара́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
настара́юся |
настара́емся |
| 2-я ас. |
настара́ешся |
настара́ецеся |
| 3-я ас. |
настара́ецца |
настара́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
настара́ўся |
настара́ліся |
| ж. |
настара́лася |
| н. |
настара́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
настара́йся |
настара́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
настара́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
настара́цца сов. настара́ться, наусе́рдствоваться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
настара́цца, ‑раюся, ‑раешся, ‑раецца; зак. (пераважна з адмоўем).
Стараннямі зарабіць, набыць у дастатковай колькасці. [Лабыш:] На ўсіх гультаёў хлеба не настараешся. Козел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Наспароміць ’нарыхтаваць у запас’ (Нас.), наспароміцца ’назапасіцца, настарацца’ (Нас., Растарг.). Гл. спароміць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)