наспі́сваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наспі́сваю |
наспі́сваем |
| 2-я ас. |
наспі́сваеш |
наспі́сваеце |
| 3-я ас. |
наспі́свае |
наспі́сваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наспі́сваў |
наспі́свалі |
| ж. |
наспі́свала |
| н. |
наспі́свала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
наспі́свай |
наспі́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
наспі́сваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наспі́сваць сов. (во множестве) списа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наспі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
1. Спісаць з напісанага кім‑н. у значнай колькасці. Наспісваць куплетаў са спеўніка.
2. Выбракаваць пры інвентарызацыі ў значнай колькасці.
3. Адлічыць, звольніць многіх (з асабовага складу, уліку чаго‑н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)