наспява́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наспява́ны наспява́ная наспява́нае наспява́ныя
Р. наспява́нага наспява́най
наспява́нае		 наспява́нага наспява́ных
Д. наспява́наму наспява́най наспява́наму наспява́ным
В. наспява́ны (неадуш.)
наспява́нага (адуш.)		 наспява́ную наспява́нае наспява́ныя (неадуш.)
наспява́ных (адуш.)
Т. наспява́ным наспява́най
наспява́наю		 наспява́ным наспява́нымі
М. наспява́ным наспява́най наспява́ным наспява́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наспява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наспява́ны наспява́ная наспява́нае наспява́ныя
Р. наспява́нага наспява́най
наспява́нае		 наспява́нага наспява́ных
Д. наспява́наму наспява́най наспява́наму наспява́ным
В. наспява́ны (неадуш.)
наспява́нага (адуш.)		 наспява́ную наспява́нае наспява́ныя (неадуш.)
наспява́ных (адуш.)
Т. наспява́ным наспява́най
наспява́наю		 наспява́ным наспява́нымі
М. наспява́ным наспява́най наспява́ным наспява́ных

Кароткая форма: наспява́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наспява́ны напе́тый; см. наспява́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наспява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наспяваць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)