насо́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
насо́хлы |
насо́хлая |
насо́хлае |
насо́хлыя |
| Р. |
насо́хлага |
насо́хлай насо́хлае |
насо́хлага |
насо́хлых |
| Д. |
насо́хламу |
насо́хлай |
насо́хламу |
насо́хлым |
| В. |
насо́хлы (неадуш.) насо́хлага (адуш.) |
насо́хлую |
насо́хлае |
насо́хлыя (неадуш.) насо́хлых (адуш.) |
| Т. |
насо́хлым |
насо́хлай насо́хлаю |
насо́хлым |
насо́хлымі |
| М. |
насо́хлым |
насо́хлай |
насо́хлым |
насо́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насо́хлы, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. незал. пр. ад насохнуць.
2. Які добра высах, сухі. Насохлая салома схапілася ў момант [агнём]. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насо́хший
1. прич. які́ (што) насо́х;
2. прил. насо́хлы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сухі, насохлы, ссохлы, перасохлы, засмяглы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)