насло́йванне гл. наслаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насло́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. насло́йванне
Р. насло́йвання
Д. насло́йванню
В. насло́йванне
Т. насло́йваннем
М. насло́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насло́йванне ср. насла́ивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насло́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наслойваць — наслаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наслаі́ць, -лаю́, -ло́іш, -ло́іць; -лаі́ў, -лаі́ла; -лаі́; -ло́ены; зак., чаго.

1. Накласці слаямі.

Н. цеста.

2. Падзяліць на слаі нейкую колькасць чаго-н.

|| незак. насло́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. насло́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насла́ивание насло́йванне, -ння ср., напласто́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)