насла́ть сов. насла́ць, мног. панасыла́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́сланный насла́ны; см. насла́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панасыла́ць сов. (во множестве) насла́ть, понасла́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насла́ць I сов., в разн. знач. насла́ть;

н. падару́нкаў — насла́ть пода́рков

насла́ць II сов. (сделать настил) настла́ть;

н. сало́мы — настла́ть соло́мы;

н. до́шак — настла́ть досо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)