наскі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наскі́дваю наскі́дваем
2-я ас. наскі́дваеш наскі́дваеце
3-я ас. наскі́двае наскі́дваюць
Прошлы час
м. наскі́дваў наскі́двалі
ж. наскі́двала
н. наскі́двала
Загадны лад
2-я ас. наскі́двай наскі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наскі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наскі́дваць сов., см. наскіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наскі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і наскідаць. Са скавародкі стос блінцоў Наскідвала ўжо маці. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нароня́ть сов., разг. (теряя) нагубля́ць; (сбрасывая) наскіда́ць, наскі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)