насе́нны, -ая, -ае.

1. гл. насенне.

2. Прызначаны для пасеву.

Насенная пшаніца.

3. Адведзены для вырошчвання насенных раслін.

Н. ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семссу́да (семенна́я ссу́да) насенпазы́ка, -кі ж. (насе́нная пазы́ка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пшані́ца, -ы, ж.

Хлебны злак, а таксама яго зерне, якое ідзе на выраб белай мукі.

Азімая п.

Насенная п.

|| памянш. пшані́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. пшані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насе́нны насе́нная насе́ннае насе́нныя
Р. насе́ннага насе́ннай
насе́ннае		 насе́ннага насе́нных
Д. насе́ннаму насе́ннай насе́ннаму насе́нным
В. насе́нны (неадуш.)
насе́ннага (адуш.)		 насе́нную насе́ннае насе́нныя (неадуш.)
насе́нных (адуш.)
Т. насе́нным насе́ннай
насе́ннаю		 насе́нным насе́ннымі
М. насе́нным насе́ннай насе́нным насе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́тачна-насе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́тачна-насе́нны ма́тачна-насе́нная ма́тачна-насе́ннае ма́тачна-насе́нныя
Р. ма́тачна-насе́ннага ма́тачна-насе́ннай
ма́тачна-насе́ннае		 ма́тачна-насе́ннага ма́тачна-насе́нных
Д. ма́тачна-насе́ннаму ма́тачна-насе́ннай ма́тачна-насе́ннаму ма́тачна-насе́нным
В. ма́тачна-насе́нны (неадуш.)
ма́тачна-насе́ннага (адуш.)		 ма́тачна-насе́нную ма́тачна-насе́ннае ма́тачна-насе́нныя (неадуш.)
ма́тачна-насе́нных (адуш.)
Т. ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннай
ма́тачна-насе́ннаю		 ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннымі
М. ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннай ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Кіюха́ ’рагоз і насенная шышка рагозу’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. кіёўках (гл.). Аб суфіксальным тыпе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 124.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Се́міны ‘збожжа, якое прызначана на насенне (у процілегласць е́мінам — збожжу, якое прызначала на ежу)’ (Нік., Оч.), ‘насенне’ (Касп.), се́мінка ‘насенная бульба’ (Янк. 3., Бяльк., Юрч., Нар. сл., Нар. лекс.). Рус. пск., наўг., цвяр. се́мины ‘збожжа на насенне’, каш. senionka ‘насенная бульба’. Ад сем‑ (гл. семя) з суф. ‑ін, ‑інк(а); магчыма, фанетычна трансфармаванае *семяны, мн. л. ад семяно́ ‘насенне’ (усх.-бел., ЛА, 2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мякша́ ’насенная частка гарбуза’ (маст.), ’мякаць мяса’ (лід., Сл. ПЗБ). Да мяккі (гл.). Аб суфіксе ‑ш‑α гл. Сцяцко, Афікс. наз., 76.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насе́нне, -я, н.

1. Зачатак вышэйшых раслін, які складаецца з зародка і абалонкі; семя, зерне.

Н. развіваецца з семязавязі.

2. зб. Зярняты раслін, прызначаныя для пасеву.

Н. жыта.

3. перан. Пачатак чаго-н.; тое, што мае ўплыў, уздзеянне.

Пасеяць у сэрцы добрае н.

4. перан. Нашчадкі каго-н. (разм.).

|| прым. насе́нны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Насенная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да насення (у 1 знач.); у якім знаходзіцца насенне. Насенныя каробачкі. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе насення. Насеннае размнажэнне.

2. Які мае адносіны да насення (у 2 знач.). Насенны матэрыял. Насенны фонд. // Які пакідаецца на насенне. Насенная бульба. □ Шырокі загон насеннай канюшыны ішоў ад ельніку. Чорны. // Прызначаны для вырошчвання насенных раслін. Насенны ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)