насе́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. насе́льніца насе́льніцы
Р. насе́льніцы насе́льніц
Д. насе́льніцы насе́льніцам
В. насе́льніцу насе́льніц
Т. насе́льніцай
насе́льніцаю		 насе́льніцамі
М. насе́льніцы насе́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насе́льніца ж. обита́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да насельнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́льница насе́льніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обита́тельница жыха́рка, -кі ж., насе́льніца, -цы ж., прабыва́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)