насаро́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насаро́гавы насаро́гавая насаро́гавае насаро́гавыя
Р. насаро́гавага насаро́гавай
насаро́гавае		 насаро́гавага насаро́гавых
Д. насаро́гаваму насаро́гавай насаро́гаваму насаро́гавым
В. насаро́гавы (неадуш.)
насаро́гавага (адуш.)		 насаро́гавую насаро́гавае насаро́гавыя (неадуш.)
насаро́гавых (адуш.)
Т. насаро́гавым насаро́гавай
насаро́гаваю		 насаро́гавым насаро́гавымі
М. насаро́гавым насаро́гавай насаро́гавым насаро́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насаро́гавы носоро́говый, носоро́жий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насаро́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да насарога (у 1 знач.). Насарогавая скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насаро́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Вялікая млекакормячая траваедная жывёліна паўднёвых краін з адным або двума рагамі на пярэдняй частцы морды.

Афрыканскі н.

Белы н.

|| прым. насаро́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насаро́гаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насаро́гаў насаро́гава насаро́гава насаро́гавы
Р. насаро́гавага насаро́гавай
насаро́гавае		 насаро́гавага насаро́гавых
Д. насаро́гаваму насаро́гавай насаро́гаваму насаро́гавым
В. насаро́гаў (неадуш.)
насаро́гавага (адуш.)		 насаро́гаву насаро́гава насаро́гавы (неадуш.)
насаро́гавых (адуш.)
Т. насаро́гавым насаро́гавай
насаро́гаваю		 насаро́гавым насаро́гавымі
М. насаро́гавым насаро́гавай насаро́гавым насаро́гавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

носоро́говый, носоро́жий насаро́гавы, насаро́гаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)