Verbum

анлайнавы слоўнік

наса́джванне гл. насадзіць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наса́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наса́джванне ср. наса́дка ж.; см. наса́джваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. насаджваць ² — насадзіць ² (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насадзі́ць², -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; зак.

1. каго-што. Моцна, шчыльна надзець на што-н.

Н. сякеру на тапарышча.

Н. чарвяка на кручок.

2. перан., што. Узбіўшыся на што-н. вострае, параніць (разм.).

Н. нагу на цвік.

|| незак. наса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1 знач.) і наса́джванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наса́дка ж.

1. (действие) аса́джванне, -ння ср., аса́дка, -кі ж.; наса́джванне, -ння ср.; устыка́нне, -ння ср.; начэ́пліванне, -ння ср.;

2. (действие) прышыва́нне, -ння ср., прышы́ўка, -кі ж.; см. наса́живать^II;

3. (насаженная часть прибора, инструмента) наса́дка, -кі ж.;

4. (наживка) рыб. наса́дка, -кі ж.;

5. хим. наса́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)