нары́ть сов. накапа́ць, мног. панако́пваць; (рылом — о животных) нары́ць, мног. панарыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накапа́ць сов., в разн. знач. нары́ть, накопа́ть;

н. мех бу́льбы — нары́ть (накопа́ть) мешо́к карто́феля;

н. ям — нары́ть (накопа́ть) ям

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нары́ць сов. (рылом — о животных) нары́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панако́пваць сов. (о многом) нары́ть, накопа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарыва́ть​III несов. (к нары́ть) нако́пваць; (рылом — о животных) нарыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натачы́ць I сов.

1. (на точиле) наточи́ть, наостри́ть, отточи́ть;

2. (на токарном станке) наточи́ть

натачы́ць II сов. (о мышах) нагры́зть; (о кроте) нары́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панато́чваць I сов. (о многом, во множестве)

1. наточи́ть; наостри́ть, отточи́ть;

2. (на станке) наточи́ть

панато́чваць II сов. (во множестве) (о мышах) нагры́зть; (о кроте) нары́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панарыва́ць I сов. (о многом, во множестве)

1. (сорвать) нарва́ть;

2. (разорвать) нарва́ть;

3. (льна, конопли) натереби́ть, надёргать

панарыва́ць II сов. (нагноиться — о многом) нарва́ть;

па́льцы ~ва́лі — па́льцы нарва́ли

панарыва́ць III сов. (во множестве) нары́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)