на́рысавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
на́рысавы |
на́рысавая |
на́рысавае |
на́рысавыя |
| Р. |
на́рысавага |
на́рысавай на́рысавае |
на́рысавага |
на́рысавых |
| Д. |
на́рысаваму |
на́рысавай |
на́рысаваму |
на́рысавым |
| В. |
на́рысавы (неадуш.) на́рысавага (адуш.) |
на́рысавую |
на́рысавае |
на́рысавыя (неадуш.) на́рысавых (адуш.) |
| Т. |
на́рысавым |
на́рысавай на́рысаваю |
на́рысавым |
на́рысавымі |
| М. |
на́рысавым |
на́рысавай |
на́рысавым |
на́рысавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
на́рысавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нарыса (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́рыс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Невялікі літаратурны твор, кароткае апісанне жыццёвых фактаў.
Біяграфічны н.
Ваенны н.
2. Агульны выклад якога-н. пытання.
Нарысы па дыялекталогіі.
|| прым. на́рысавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
очерко́вый на́рысавы;
очерко́вый жанр на́рысавы жанр.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)