нары́в нары́ў, -ры́ва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нары́ў, -ры́ва м. нары́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аперы́раваць I сов., мед. опери́ровать; (нарыв — ещё) вскрыть

аперы́раваць II несов.

1. мед. опери́ровать; (нарыв — ещё) вскрыва́ть;

2. в др. знач. опери́ровать;

а. дакла́днымі зве́сткамі — опери́ровать то́чными све́дениями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рыць сов.

1. разг. припа́рить;

п. нары́ў — припа́рить нары́в;

2. безл. си́льно пригре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нары́ўнік1 ’казялец, Ranunkulus seceleratus L.’ (Кіс.), ’трава (гаючая)’ (лельч., Мат. Гом.). Да нарываць, нарыў (гл.), параўн. рус. курск. нарыв ’тс’, паводле лекавых ці ядавітых (гл. лацінскую назву) уласцівасцей.

Нары́ўнік2 ’жук-гнаявік’ (ветк., Мат. Гом.). Ад нарывиць, рыць (гл.), у сувязі з тым, што жук капае норкі, куды зацягвае камячкі з гною.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разрэ́заць сов.

1. в разн. знач. разре́зать; (нарыв и т.п. — ещё) вскрыть;

р. матэ́рыю — разре́зать мате́рию;

р. варо́жы атра́д — разре́зать вра́жеский отря́д;

р. нары́ў — разре́зать (вскрыть) нары́в;

2. (поранить) поре́зать;

р. нагу́ — поре́зать но́гу;

3. распили́ть;

р. пале́на — распили́ть поле́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разраза́ць несов.

1. в разн. знач. разреза́ть, разре́зывать; (нарыв и т.п. — ещё) вскрыва́ть;

2. распи́ливать;

1, 2 см. разрэ́заць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарва́цца сов., в разн. знач. прорва́ться;

мяшо́к ~ва́ўся — мешо́к прорва́лся;

нары́ў ~ва́ўсянары́в прорва́лся;

п. з варо́жага акружэ́ння — прорва́ться из вра́жеского окруже́ния;

го́лас яго́а́ўся праз шум ве́тру — го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорва́ться

1. прарва́цца, мног. папрарыва́цца, прадра́цца, прадзе́рціся, мног. папрадзіра́цца;

руба́шка прорвала́сь кашу́ля прадра́лася (прадзе́рлася);

2. в др. знач. прарва́цца;

нары́в прорва́лся нары́ў прарва́ўся;

прорва́ться из вра́жеского окруже́ния воен. прарва́цца з варо́жага акружэ́ння;

го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра го́лас яго́ прарва́ўся праз шум ве́тру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вскрыва́ть несов.

1. раскрыва́ць; (обнаруживать) выяўля́ць; (показывать) пака́зваць; (разоблачать) выкрыва́ць;

вскрыва́ть су́щность явле́ния раскрыва́ць (пака́зваць) су́тнасць з’я́вы;

вскрыва́ть и́стинный смысл раскрыва́ць (пака́зваць) сапра́ўдны сэнс;

вскрыва́ть недоста́тки выкрыва́ць (выяўля́ць) недахо́пы;

2. (распечатывать) распяча́тваць; (распаковывать) распако́ўваць; (открывать) адчыня́ць;

вскрыва́ть паке́т распяча́тваць паке́т;

вскрыва́ть посы́лку распако́ўваць пасы́лку;

3. (разрезать) разраза́ць; (оперировать) аперы́раваць; (анатомировать) анатамі́раваць;

вскрыва́ть нары́в разраза́ць нары́ў;

вскрыва́ть труп разраза́ць (анатамі́раваць) труп;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)