нарту́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нарту́чваю |
нарту́чваем |
| 2-я ас. |
нарту́чваеш |
нарту́чваеце |
| 3-я ас. |
нарту́чвае |
нарту́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нарту́чваў |
нарту́чвалі |
| ж. |
нарту́чвала |
| н. |
нарту́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нарту́чвай |
нарту́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
нарту́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нарту́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нартуціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарту́чивать несов., спец. нарту́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нарту́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да нартучваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)