на́ртавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. на́ртавы на́ртавая на́ртавае на́ртавыя
Р. на́ртавага на́ртавай
на́ртавае		 на́ртавага на́ртавых
Д. на́ртаваму на́ртавай на́ртаваму на́ртавым
В. на́ртавы (неадуш.)
на́ртавага (адуш.)		 на́ртавую на́ртавае на́ртавыя (неадуш.)
на́ртавых (адуш.)
Т. на́ртавым на́ртавай
на́ртаваю		 на́ртавым на́ртавымі
М. на́ртавым на́ртавай на́ртавым на́ртавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́ртавы на́ртенный, на́ртовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́ртавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нартаў. Нартавыя палазы. // Пракладзены, утвораны нартамі. Нартавая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́рты, -аў, адз. на́рта, -ы, ДМ -рце, ж.

Доўгія, вузкія сані ў народаў Поўначы для язды на сабаках або аленях.

|| прым. на́ртавы, -ая, -ае.

Н. шлях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́ртенный на́ртавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)