наро́ст м. на́раст, -та м., на́расць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вужла́к, ‑а, м.

Разм. Нарост на целе. Перасыпалі рукі Мазалёў вужлакі. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́расць ж. наро́ст м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́га ж. (грибной нарост на берёзе) ча́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вужла́к, -ка́ м., обл.

1. наро́ст;

2. желва́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горб, гарба́, мн. гарбы́, гарбо́ў, м.

1. Ненармальная пукатасць на спіне або на грудзях чалавека.

2. Тлушчавы нарост у некаторых жывёл (напр., у вярблюда).

3. чаго. Узвышэнне на якой-н. паверхні.

Гарбы ўзгоркаў.

◊

Сваім гарбом (разм.) — цяжкай працай.

|| памянш. гарбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіла́ ж.

1. разг. кила́, гры́жа;

2. (нарост на корнях растения) кила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наплы́в м.

1. в разн. знач. наплы́ў, -лы́ву м.;

2. (нарост) на́расць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гарбу́ль ’нарост на дрэве або целе’ (Нас.), ’гарбаты чалавек’ (Шатал.). Гл. гарбы́ль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́рост м.

1. вы́раст, -ту м.;

шить на вы́рост шыць на вы́раст;

2. (отросток, нарост) на́расць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)