нармава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нармава́ны |
нармава́ная |
нармава́нае |
нармава́ныя |
| Р. |
нармава́нага |
нармава́най нармава́нае |
нармава́нага |
нармава́ных |
| Д. |
нармава́наму |
нармава́най |
нармава́наму |
нармава́ным |
| В. |
нармава́ны (неадуш.) нармава́нага (адуш.) |
нармава́ную |
нармава́нае |
нармава́ныя (неадуш.) нармава́ных (адуш.) |
| Т. |
нармава́ным |
нармава́най нармава́наю |
нармава́ным |
нармава́нымі |
| М. |
нармава́ным |
нармава́най |
нармава́ным |
нармава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нармава́ны |
нармава́ная |
нармава́нае |
нармава́ныя |
| Р. |
нармава́нага |
нармава́най нармава́нае |
нармава́нага |
нармава́ных |
| Д. |
нармава́наму |
нармава́най |
нармава́наму |
нармава́ным |
| В. |
нармава́ны (неадуш.) нармава́нага (адуш.) |
нармава́ную |
нармава́нае |
нармава́ныя (неадуш.) нармава́ных (адуш.) |
| Т. |
нармава́ным |
нармава́най нармава́наю |
нармава́ным |
нармава́нымі |
| М. |
нармава́ным |
нармава́най |
нармава́ным |
нармава́ных |
Кароткая форма: нармава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нормиро́ванный прич., прил. нармава́ны, нармірава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)