наркама́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наркама́т наркама́ты
Р. наркама́та наркама́таў
Д. наркама́ту наркама́там
В. наркама́т наркама́ты
Т. наркама́там наркама́тамі
М. наркама́це наркама́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наркама́т м., ист. (наро́дны камісарыя́т) наркома́т (наро́дный комиссариа́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наркама́т, ‑а, М ‑маце, м.

Народны камісарыят (афіцыйная назва, якой карысталіся да 15 сакавіка 1946 г.). Прадстаўнік наркамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наркома́т (наро́дный комиссариа́т) ист. наркама́т, -та м. (наро́дны камісарыя́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)