наречённый

1. прич., прил., см. на́званный​I, на́званный​II;

2. сущ. нарачо́ны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарачо́ны сущ., уст. наречённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назва́ны

1. на́званный; наимено́ванный; поимено́ванный;

2. (официально объявленный) наречённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)