на́рдавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. на́рдавы на́рдавая на́рдавае на́рдавыя
Р. на́рдавага на́рдавай
на́рдавае		 на́рдавага на́рдавых
Д. на́рдаваму на́рдавай на́рдаваму на́рдавым
В. на́рдавы (неадуш.)
на́рдавага (адуш.)		 на́рдавую на́рдавае на́рдавыя (неадуш.)
на́рдавых (адуш.)
Т. на́рдавым на́рдавай
на́рдаваю		 на́рдавым на́рдавымі
М. на́рдавым на́рдавай на́рдавым на́рдавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́рдавы на́рдовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́рдавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нарду, прыгатаваны з нарду. Нардавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)