наразны́, -а́я, -о́е.

1. гл. нарэзаць.

2. Які мае на сабе нарэзы, нарэзку.

Н. канал ствала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наразны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наразны́ наразна́я наразно́е наразны́я
Р. наразно́га наразно́й
наразно́е		 наразно́га наразны́х
Д. наразно́му наразно́й наразно́му наразны́м
В. наразны́ (неадуш.)
наразно́га (адуш.)		 наразну́ю наразно́е наразны́я (неадуш.)
наразны́х (адуш.)
Т. наразны́м наразно́й
наразно́ю		 наразны́м наразны́мі
М. наразны́м наразно́й наразны́м наразны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наразны́ нарезно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наразны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае на сабе нарэзы, нарэзку; які зроблены пры дапамозе нарэзкі. Наразны карабін. // З надрэзамі. Наразны батон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свідрава́льна-наразны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свідрава́льна-наразны́ свідрава́льна-наразна́я свідрава́льна-наразно́е свідрава́льна-наразны́я
Р. свідрава́льна-наразно́га свідрава́льна-наразно́й
свідрава́льна-наразно́е		 свідрава́льна-наразно́га свідрава́льна-наразны́х
Д. свідрава́льна-наразно́му свідрава́льна-наразно́й свідрава́льна-наразно́му свідрава́льна-наразны́м
В. свідрава́льна-наразны́ (неадуш.)
свідрава́льна-наразно́га (адуш.)		 свідрава́льна-наразну́ю свідрава́льна-наразно́е свідрава́льна-наразны́я (неадуш.)
свідрава́льна-наразны́х (адуш.)
Т. свідрава́льна-наразны́м свідрава́льна-наразно́й
свідрава́льна-наразно́ю		 свідрава́льна-наразны́м свідрава́льна-наразны́мі
М. свідрава́льна-наразны́м свідрава́льна-наразно́й свідрава́льна-наразны́м свідрава́льна-наразны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свідрава́льна-наразны́ сверли́льно-нарезно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарэ́заць, -рэ́жу, -рэ́жаш, -рэ́жа; -рэ́ж; -рэ́заны; зак.

1. чаго. Разрэзаць чым-н. вострым на часткі.

Н. хлеба.

Н. сала.

2. каго-чаго. Зрэзаўшы або разрэзаўшы, нагатаваць у нейкай колькасці.

Н. дроў.

3. Зарэзаць у нейкай колькасці.

Н. курэй.

4. што і чаго. Падзяліць шляхам межавання або выдзеліць у час межавання.

Н. зямлі.

5. што. Зрабіць нарэзы.

Н. гайку.

6. што. Падрыхтаваць участак для выемкі ў шахце (спец.).

Н. лаву.

7. што. Нарабіць зубцоў на піле, назубіць.

8. што. Намуляць чым-н.

Н. плячо сумкай.

|| незак. нараза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1,4—8 знач.) і нарэ́зваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 4—8 знач.).

|| наз. нарэ́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 4—7 знач.).

|| прым. наразны́, -а́я, -о́е (да 4—7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарезно́й наразны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)