наразліва́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наразліва́ю |
наразліва́ем |
| 2-я ас. |
наразліва́еш |
наразліва́еце |
| 3-я ас. |
наразліва́е |
наразліва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наразліва́ў |
наразліва́лі |
| ж. |
наразліва́ла |
| н. |
наразліва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
наразліва́й |
наразліва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
наразліва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наразліва́ць сов. (во множестве) разли́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наразліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разліць многа якой‑н. вадкасці. Наразліваць вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)