нара́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нара́ены |
нара́еная |
нара́енае |
нара́еныя |
| Р. |
нара́енага |
нара́енай нара́енае |
нара́енага |
нара́еных |
| Д. |
нара́енаму |
нара́енай |
нара́енаму |
нара́еным |
| В. |
нара́ены (неадуш.) нара́енага (адуш.) |
нара́еную |
нара́енае |
нара́еныя (неадуш.) нара́еных (адуш.) |
| Т. |
нара́еным |
нара́енай нара́енаю |
нара́еным |
нара́енымі |
| М. |
нара́еным |
нара́енай |
нара́еным |
нара́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нара́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нара́ены |
нара́еная |
нара́енае |
нара́еныя |
| Р. |
нара́енага |
нара́енай нара́енае |
нара́енага |
нара́еных |
| Д. |
нара́енаму |
нара́енай |
нара́енаму |
нара́еным |
| В. |
нара́ены (неадуш.) нара́енага (адуш.) |
нара́еную |
нара́енае |
нара́еныя (неадуш.) нара́еных (адуш.) |
| Т. |
нара́еным |
нара́енай нара́енаю |
нара́еным |
нара́енымі |
| М. |
нара́еным |
нара́енай |
нара́еным |
нара́еных |
Кароткая форма: нара́ена.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насове́тованный нара́ены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
присове́тованный нара́ены, пара́ены, пара́джаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)