напіло́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напіло́ўваю напіло́ўваем
2-я ас. напіло́ўваеш напіло́ўваеце
3-я ас. напіло́ўвае напіло́ўваюць
Прошлы час
м. напіло́ўваў напіло́ўвалі
ж. напіло́ўвала
н. напіло́ўвала
Загадны лад
2-я ас. напіло́ўвай напіло́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час напіло́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напіло́ўваць несов. напи́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да папілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., чаго.

Пілуючы, нарэзаць у нейкай колькасці.

Н. дроў на зіму.

|| незак. напіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напи́ливать несов. напіло́ўваць, нараза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напіло́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да напілоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)