напэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. Нарабіць бруду, запэцкаць што-н.

Н. на стале.

2. перан. Зрабіць дрэнна, нядбайна.

Н. у сшытку.

|| незак. напэ́цкваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напэ́цкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напэ́цкаю напэ́цкаем
2-я ас. напэ́цкаеш напэ́цкаеце
3-я ас. напэ́цкае напэ́цкаюць
Прошлы час
м. напэ́цкаў напэ́цкалі
ж. напэ́цкала
н. напэ́цкала
Загадны лад
2-я ас. напэ́цкай напэ́цкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час напэ́цкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напэ́цкаць сов., разг.

1. напа́чкать, нагрязни́ть; намара́ть;

2. перен. (плохо нарисовать) намара́ть, нама́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напэ́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Нарабіць бруду; запэцкаць што‑н. Напэцкаць на падлозе.

2. перан. Зрабіць дрэнна, нядбайна. Звалі [памяшканне] з недаробкамі, напоркалі, напэцкалі, нібы гэта рабілі, гуляючы, самі выхаванцы дзіцячага садзіка. «Вожык».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. каго-што ў што і чым. Забруджваць, вымазваць.

П. адзенне. П. рукі.

2. Рабіць брудна, няўмела (разм.).

Не малюе, а пэцкае.

◊

Пэцкаць рукі аб каго-што (разм.) — быць замешаным у што-н. непрыстойнае, нізкае, звязанае з кім-н.

|| зак. вы́пацкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), апэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), запэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), спэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), напэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 знач.) і упэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.).

|| аднакр. пэ́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні́ (да 1 знач.; разм.).

|| наз. пэ́цканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набру́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

Напэцкаць, насмеціць, нанесці бруду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напа́чкать сов. напэ́цкаць, мног. панапэ́цкваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наванітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Напэцкаць ванітамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Напэцкаць; насмеціць, нанесці бруду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапэ́цкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Напэцкаць усюды, у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)