напуха́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напуха́ю напуха́ем
2-я ас. напуха́еш напуха́еце
3-я ас. напуха́е напуха́юць
Прошлы час
м. напуха́ў напуха́лі
ж. напуха́ла
н. напуха́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час напуха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напуха́ць несов. напуха́ть, опуха́ть; (о болезненном увеличении в объёме — ещё) переводится безл. конструкцией с гл. раздува́ть; см. напу́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́хнуць, -ну, -неш, -не; напу́х, -хла; -ні́; зак.

Стаць ненармальна пухлым, успухнуць.

Напух нос.

|| незак. напуха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. напухаць — напухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напуха́ть несов., разг. напуха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напуха́нне ср. напуха́ние, опуха́ние; см. напуха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вспуха́ть несов. успуха́ць, апуха́ць, пу́хнуць, напуха́ць; (распухать) распуха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набуха́ть несов.

1. набуха́ць, набрака́ць; (преимущественно от сырости) набры́ньваць;

2. (напухать) напуха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Збрусава́ць ’патаўсцець, зацвярдзець’, збруснець ’зацвярдзець’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. брусянець ’напухнуць’, брузнуць ’таўсцець’. Значэнне ’зацвярдзець’ — абазначэнне з’явы, што адбываецца побач з напуханнем, а ’патаўсцець’ — фактычна сінонім да ’напухаць’. Не выключаны пры фарміраванні значэння ’зацвярдзець’ народна-этымалагічныя асацыяцыі з брус (гл.). Гл. таксама Лучыц-Федарэц (Бел.-рус. ізал., 64).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)