напу́драны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напу́драны напу́драная напу́дранае напу́драныя
Р. напу́дранага напу́дранай
напу́дранае		 напу́дранага напу́драных
Д. напу́дранаму напу́дранай напу́дранаму напу́драным
В. напу́драны (неадуш.)
напу́дранага (адуш.)		 напу́драную напу́дранае напу́драныя (неадуш.)
напу́драных (адуш.)
Т. напу́драным напу́дранай
напу́дранаю		 напу́драным напу́дранымі
М. напу́драным напу́дранай напу́драным напу́драных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напу́драны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напу́драны напу́драная напу́дранае напу́драныя
Р. напу́дранага напу́дранай
напу́дранае		 напу́дранага напу́драных
Д. напу́дранаму напу́дранай напу́дранаму напу́драным
В. напу́драны (неадуш.)
напу́дранага (адуш.)		 напу́драную напу́дранае напу́драныя (неадуш.)
напу́драных (адуш.)
Т. напу́драным напу́дранай
напу́дранаю		 напу́драным напу́дранымі
М. напу́драным напу́дранай напу́драным напу́драных

Кароткая форма: напу́драна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напу́драны напу́дренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напу́драны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад напудрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́дренный напу́драны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прынапу́траны ’расфранчаны, адзеты па-святочнаму’ (рагач., Нар. Гом.). Прэфіксальнае ўтварэнне да незафіксаванага *напу́траны ’напудраны’ з распадабненнем выбухной групы ‑др‑, параўн. аналагічныя ўтварэнні рус. дыял. принапу́трить ’напудрыць’, принапу́дрить ’тс’, принапу́дриться ’напудрыцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)