напру́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
напру́жны |
напру́жная |
напру́жнае |
напру́жныя |
| Р. |
напру́жнага |
напру́жнай
напру́жнае |
напру́жнага |
напру́жных |
| Д. |
напру́жнаму |
напру́жнай |
напру́жнаму |
напру́жным |
| В. |
напру́жны (неадуш.)
напру́жнага (адуш.) |
напру́жную |
напру́жнае |
напру́жныя (неадуш.)
напру́жных (адуш.) |
| Т. |
напру́жным |
напру́жнай
напру́жнаю |
напру́жным |
напру́жнымі |
| М. |
напру́жным |
напру́жнай |
напру́жным |
напру́жных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напру́жны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і напружаны (у 3–6 знач.). Напружнае змаганне. Напружнае чаканне. □ Размах будаўніцтва нязвыклы, Напружная праца штодзень... Глебка. Усе маўчалі, і ад гэтага рабілася напружнае, да немагчымасці нацягнутае становішча. Нікановіч. Хлопчык .. выглядаў напружным і ўрачыстым. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)