напру́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. напру́жванне
Р. напру́жвання
Д. напру́жванню
В. напру́жванне
Т. напру́жваннем
М. напру́жванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напру́жванне ср. напряже́ние; см. напру́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напру́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. напружваць, напружвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нату́га ж., разг. нату́га, -гі ж.; (напряжение) напру́жванне, -ння ср.;

с нату́ги з нату́гі (з напру́жання).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)