Verbum

анлайнавы слоўнік

напру́жаны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў стане напружання.

Напружаныя мускулы.

2. Які патрабуе затраты вялікіх сіл, увагі.

Напружаная праца.

Н. час.

3. перан. Складаны, цяжкі, які патрабуе ўрэгулявання.

Напружаныя міжнародныя адносіны.

4. перан. Які выражае напружанне, ненатуральны.

Н. шэпт.

|| наз. напру́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напру́жаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	напру́жаны	напру́жаная	напру́жанае	напру́жаныя
Р.	напру́жанага	напру́жанай напру́жанае	напру́жанага	напру́жаных
Д.	напру́жанаму	напру́жанай	напру́жанаму	напру́жаным
В.	напру́жаны (неадуш.) напру́жанага (адуш.)	напру́жаную	напру́жанае	напру́жаныя (неадуш.) напру́жаных (адуш.)
Т.	напру́жаным	напру́жанай напру́жанаю	напру́жаным	напру́жанымі
М.	напру́жаным	напру́жанай	напру́жаным	напру́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напру́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	напру́жаны	напру́жаная	напру́жанае	напру́жаныя
Р.	напру́жанага	напру́жанай напру́жанае	напру́жанага	напру́жаных
Д.	напру́жанаму	напру́жанай	напру́жанаму	напру́жаным
В.	напру́жаны (неадуш.) напру́жанага (адуш.)	напру́жаную	напру́жанае	напру́жаныя (неадуш.) напру́жаных (адуш.)
Т.	напру́жаным	напру́жанай напру́жанаю	напру́жаным	напру́жанымі
М.	напру́жаным	напру́жанай	напру́жаным	напру́жаных

Кароткая форма: напру́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

драматы́чна-напру́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	драматы́чна-напру́жаны	драматы́чна-напру́жаная	драматы́чна-напру́жанае	драматы́чна-напру́жаныя
Р.	драматы́чна-напру́жанага	драматы́чна-напру́жанай драматы́чна-напру́жанае	драматы́чна-напру́жанага	драматы́чна-напру́жаных
Д.	драматы́чна-напру́жанаму	драматы́чна-напру́жанай	драматы́чна-напру́жанаму	драматы́чна-напру́жаным
В.	драматы́чна-напру́жаны (неадуш.) драматы́чна-напру́жанага (адуш.)	драматы́чна-напру́жаную	драматы́чна-напру́жанае	драматы́чна-напру́жаныя (неадуш.) драматы́чна-напру́жаных (адуш.)
Т.	драматы́чна-напру́жаным	драматы́чна-напру́жанай драматы́чна-напру́жанаю	драматы́чна-напру́жаным	драматы́чна-напру́жанымі
М.	драматы́чна-напру́жаным	драматы́чна-напру́жанай	драматы́чна-напру́жаным	драматы́чна-напру́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канфлі́ктна-напру́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	канфлі́ктна-напру́жаны	канфлі́ктна-напру́жаная	канфлі́ктна-напру́жанае	канфлі́ктна-напру́жаныя
Р.	канфлі́ктна-напру́жанага	канфлі́ктна-напру́жанай канфлі́ктна-напру́жанае	канфлі́ктна-напру́жанага	канфлі́ктна-напру́жаных
Д.	канфлі́ктна-напру́жанаму	канфлі́ктна-напру́жанай	канфлі́ктна-напру́жанаму	канфлі́ктна-напру́жаным
В.	канфлі́ктна-напру́жаны (неадуш.) канфлі́ктна-напру́жанага (адуш.)	канфлі́ктна-напру́жаную	канфлі́ктна-напру́жанае	канфлі́ктна-напру́жаныя (неадуш.) канфлі́ктна-напру́жаных (адуш.)
Т.	канфлі́ктна-напру́жаным	канфлі́ктна-напру́жанай канфлі́ктна-напру́жанаю	канфлі́ктна-напру́жаным	канфлі́ктна-напру́жанымі
М.	канфлі́ктна-напру́жаным	канфлі́ктна-напру́жанай	канфлі́ктна-напру́жаным	канфлі́ктна-напру́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

магні́тна-напру́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	магні́тна-напру́жаны	магні́тна-напру́жаная	магні́тна-напру́жанае	магні́тна-напру́жаныя
Р.	магні́тна-напру́жанага	магні́тна-напру́жанай магні́тна-напру́жанае	магні́тна-напру́жанага	магні́тна-напру́жаных
Д.	магні́тна-напру́жанаму	магні́тна-напру́жанай	магні́тна-напру́жанаму	магні́тна-напру́жаным
В.	магні́тна-напру́жаны (неадуш.) магні́тна-напру́жанага (адуш.)	магні́тна-напру́жаную	магні́тна-напру́жанае	магні́тна-напру́жаныя (неадуш.) магні́тна-напру́жаных (адуш.)
Т.	магні́тна-напру́жаным	магні́тна-напру́жанай магні́тна-напру́жанаю	магні́тна-напру́жаным	магні́тна-напру́жанымі
М.	магні́тна-напру́жаным	магні́тна-напру́жанай	магні́тна-напру́жаным	магні́тна-напру́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напру́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад напружыць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане напружання. Напружаныя мускулы. Напружанае цела.

3. у знач. прым. Які праходзіць з напружаннем, з затратай вялікіх сіл. Напружаная праца. Напружаная барацьба. □ Быў самы напружаны час веснавой сяўбы. Новікаў.

4. перан.; у знач. прым. Неаслабны, узмоцнены. Напружаная ўвага. Напружанае чаканне. Напружаная цішыня. □ Карызна слухаў даклад з глыбокай напружанай цікавасцю. Зарэцкі. // З павышанай ступенню ўспрымання. Напружаны слых. Напружанае ўгляданне.

5. перан.; у знач. прым. Нацягнуты, цяжкі, які патрабуе ўрэгулявання. Напружаныя адносіны. Напружаныя абставіны.

6. перан.; у знач. прым. Які выражае напружанне; ненатуральны. Апошнія словы Кандрат вымавіў напружаным шэптам. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трагеды́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трагедыі (у 1 знач.), уласцівы ёй. Трагедыйная роля. Трагедыйны жанр. □ [Рэжысёр Ахлопкаў] убачыў у А. Кіставе сілу трагедыйнага акцёра. «Беларусь».

2. Поўны трагізму, трагічнасці. [Дырыжор] цудоўна перадаваў і вострыя, напружаныя драматычныя калізіі, і экстатычныя ўзлёты, і трагедыйны пафас. «ЛіМ». Праследаванні надавалі .. паэтычнаму самавыяўленню [М. Танка] трагедыйную напружанасць. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напряжённый

1. прич. напру́жаны; наця́гнуты, нату́жаны; см. напряга́ть;

2. прил. напру́жаны;

напряжённое ожида́ние напру́жанае чака́нне;

напряжённые междунаро́дные отноше́ния напру́жаныя міжнаро́дныя адно́сіны;

напряжённый го́лос напру́жаны го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пату́гі, ‑туг; адз. патуга, ‑і, ДМ ‑тузе, ж.

1. Напружанае скарачэнне мышцаў пры якім‑н. дзеянні. Родавыя патугі. □ Зыгмусь толькі дрыгаў нагамі.., робячы адчайныя патугі вызваліцца з нечаканага палону. Лынькоў.

2. перан. Напружаныя намаганні, спробы зрабіць што‑н. Патугі непрыяцеля марныя. Яны не засцяць галоўнага — шчырасці, дружбы. Мележ. Генрыху Візэнеру не пашанцавала ў службе. Да гэтага на працягу ўсяе вайны ён ішоў толькі ўгару, праўда павольна, з патугамі, але ўпэўнена. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)