напра́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напра́жваю |
напра́жваем |
| 2-я ас. |
напра́жваеш |
напра́жваеце |
| 3-я ас. |
напра́жвае |
напра́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
напра́жваў |
напра́жвалі |
| ж. |
напра́жвала |
| н. |
напра́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
напра́жвай |
напра́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
напра́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напра́жваць несов. (гороха, семечек и т.п.) нажа́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напра́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да напражыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напра́жыць, -ра́жу, -ра́жыш, -ра́жыць; -ра́жаны; зак., чаго.
Пражаннем прыгатаваць нейкую колькасць.
Н. бобу.
|| незак. напра́жваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нажа́ривать несов.
1. (наготавливать для еды) напяка́ць; (мяса) насма́жваць; (сала) насква́рваць; (кофе, семечек и т. п.) напра́жваць, напрэ́жваць;
2. (накаливать) разг. напа́льваць, напяка́ць; (нагревать) награва́ць;
3. (делать что-л. энергично, увлечённо, бить) прост. жа́рыць, нажа́рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)