напоро́тьI сов., разг. (ранить) напаро́ць, накало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напоро́тьII сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напаро́ць;

2. (наговорить вздору) прост. навярзці́, нагарадзі́ць, нагавары́ць, напле́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навярзці́ сов., прост. напоро́ть вздо́ру, наговори́ть чепухи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́рыватьI несов., разг. (ранить) напо́рваць, нако́лваць; см. напоро́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаро́ць сов.

1. (распороть в каком-л. количестве) напоро́ть;

2. (повредить чем-л. острым) напоро́ть, наколо́ть;

н. руку́напоро́ть (наколо́ть) ру́ку;

3. (чаго) разг. (отыскивая что-л.) найти́ (что или много чего), набра́ть (во множестве);

н. мно́га маладзе́нькіх баравічко́ў — найти́ мно́го молоды́х бе́лых грибо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)