напо́рны¹, -ая, -ае.

Які служыць для ўтварэння напору вадкасці.

Н. бак.

Напорныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напо́рны напо́рная напо́рнае напо́рныя
Р. напо́рнага напо́рнай
напо́рнае		 напо́рнага напо́рных
Д. напо́рнаму напо́рнай напо́рнаму напо́рным
В. напо́рны (неадуш.)
напо́рнага (адуш.)		 напо́рную напо́рнае напо́рныя (неадуш.)
напо́рных (адуш.)
Т. напо́рным напо́рнай
напо́рнаю		 напо́рным напо́рнымі
М. напо́рным напо́рнай напо́рным напо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напо́рны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для ўтварэння напору вадкасці. Напорны бак. Напорныя трубы.

2. Які дзейнічае з вялікім напорам (у 1 знач.). Напорная вада. □ Зашумелі воды, Узняліся хвалі, У напорнай плыні Крыгі паламалі. Русак.

напо́рны ​2, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і напоены. Красавалася шчасцем Краіна мая І напорнай геройскаю працай. Кляшторны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)