напо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напо́рваю напо́рваем
2-я ас. напо́рваеш напо́рваеце
3-я ас. напо́рвае напо́рваюць
Прошлы час
м. напо́рваў напо́рвалі
ж. напо́рвала
н. напо́рвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час напо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напо́рваць несов.

1. (распарывать во множестве) напа́рывать;

2. (повреждать чем-л. острым) напа́рывать, нака́лывать;

3. (чаго) разг. (отыскивая что-л.) находи́ть (что или много чего), набира́ть (во множестве);

1-3 см. напаро́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; зак., чаго.

1. Распароць нейкую колькасць чаго-н. сшытага.

Н. сарочак.

2. Пашкодзіць чым-н. вострым.

Н. руку.

|| незак. напо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да напароцца.

2. Зал. да напорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́рыватьII несов. (распарывать в каком-л. количестве) напо́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́рыватьI несов., разг. (ранить) напо́рваць, нако́лваць; см. напоро́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́рвацца несов.

1. прям., перен. напа́рываться; см. напаро́цца;

2. страд. напа́рываться; нака́лываться; см. напо́рваць1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)