напо́йваць гл. напаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напо́йваю напо́йваем
2-я ас. напо́йваеш напо́йваеце
3-я ас. напо́йвае напо́йваюць
Прошлы час
м. напо́йваў напо́йвалі
ж. напо́йвала
н. напо́йвала
Загадны лад
2-я ас. напо́йвай напо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час напо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напо́йваць несов. (к напаі́ць) напа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены; зак.

1. гл. паіць.

2. перан., што. Насыціць, напоўніць чым-н.

Паветра напоена пахам чаромхі.

|| незак. напо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́йванне ср. напа́ивание; см. напо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́ивать​I несов. (к напои́ть) напо́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́йвацца несов., страд. напа́иваться; см. напо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́чивать несов.

1. (насосом) напампо́ўваць;

2. (поить) прост. напо́йваць;

3. (кого) перен., прост. (разъяснять, убеждать) навуча́ць, вучы́ць, нашпіго́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)