напляска́ць сов. наплю́щить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напля́скаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напля́скаю напля́скаем
2-я ас. напля́скаеш напля́скаеце
3-я ас. напля́скае напля́скаюць
Прошлы час
м. напля́скаў напля́скалі
ж. напля́скала
н. напля́скала
Загадны лад
2-я ас. напля́скай напля́скайце
Дзеепрыслоўе
прош. час напля́скаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напляска́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напляшчу́ напле́шчам
2-я ас. напле́шчаш напле́шчаце
3-я ас. напле́шча напле́шчуць
Прошлы час
м. напляска́ў напляска́лі
ж. напляска́ла
н. напляска́ла
Загадны лад
2-я ас. напляшчы́ напляшчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час напляска́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напля́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Надаваць плескачоў, набіць. Напляскаць па твары.

напляска́ць, ‑пляшчу́, ‑пле́шчаш, ‑пле́шча; зак., чаго.

Разм. Сплюшчыць, спляскаць нейкую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наплю́щить сов. наплю́шчыць, напляска́ць, параспле́скваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахло́пать сов., разг. (надавать шлепков) нашлёпаць, напляска́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)