наплю́шчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наплю́шчу |
наплю́шчым |
| 2-я ас. |
наплю́шчыш |
наплю́шчыце |
| 3-я ас. |
наплю́шчыць |
наплю́шчаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наплю́шчыў |
наплю́шчылі |
| ж. |
наплю́шчыла |
| н. |
наплю́шчыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
наплю́шчы |
наплю́шчыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
наплю́шчыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наплю́шчыць сов. наплю́щить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наплю́щить сов. наплю́шчыць, напляска́ць, параспле́скваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)