напло́іць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напло́ю |
напло́ім |
| 2-я ас. |
напло́іш |
напло́іце |
| 3-я ас. |
напло́іць |
напло́яць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
напло́іў |
напло́ілі |
| ж. |
напло́іла |
| н. |
напло́іла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
напло́й |
напло́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
напло́іўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напло́іць сов., в разн. знач. наплои́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напло́іць, ‑лою, ‑лоіш, ‑лоіць; зак., што.
Завіць валасы, зрабіць укладку. У нядзелю [Зоя] апранулася з надзвычайным стараннем, збегала ў цырульню, наплоіла валасы і стала перад Віктарам ва ўсёй сваёй прыгажосці. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Наплоіць ’завіць’: наплоіць валасы́ (Бяльк.; полац., Нар. лекс.). Да плоіць ’закручваць, укладваць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наплои́ть сов., в разн. знач. напло́іць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)