напе́рсникII (часть упряжи) напе́рснік, -ка м., нагру́днік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напе́рсникI уст. напе́рснік, -ка м.; (любимец) улюбёнец, -нца, м., любі́мец, -мца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напе́рснік I м. (часть упряжи) напе́рсник

напе́рснік II м., уст., лит. напе́рсник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагру́днік м.

1. нагру́дник;

2. (часть упряжи) нагру́дник; напе́рсник, подпе́рсье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́ренный

1. прич. (проверенный) праве́раны; (сверенный) зве́раны;

2. прич. (доверенный) даве́раны;

3. сущ. (уполномоченный) паве́раны, -нага м.;

пове́ренный в дела́х дипл. паве́раны ў спра́вах;

прися́жный пове́ренный юр., уст. прыся́жны паве́раны;

4. сущ. (наперсник) даве́раны, -нага м.;

пове́ренный тайн даве́раны тайн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)