наперарэ́зваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наперарэ́зваю наперарэ́зваем
2-я ас. наперарэ́зваеш наперарэ́зваеце
3-я ас. наперарэ́звае наперарэ́зваюць
Прошлы час
м. наперарэ́зваў наперарэ́звалі
ж. наперарэ́звала
н. наперарэ́звала
Загадны лад
2-я ас. наперарэ́звай наперарэ́звайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наперарэ́зваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наперарэ́зваць сов., см. наперараза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наперарэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і напераразаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)