напе́рак

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
напе́рак - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Напе́рак (поперек) ’папалам’: Наперак перарэзаў (Нас.). Гл. пёрак ’упоперак’ (прасл. *perky).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)