напе́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напе́ньваю напе́ньваем
2-я ас. напе́ньваеш напе́ньваеце
3-я ас. напе́ньвае напе́ньваюць
Прошлы час
м. напе́ньваў напе́ньвалі
ж. напе́ньвала
н. напе́ньвала
Загадны лад
2-я ас. напе́ньвай напе́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час напе́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напе́ньваць несов. напе́нивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напе́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напеніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напе́нивать несов., разг. напе́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)