напаце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Пакрыцца вільгаццю, запацець.

Шыбы напацелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаце́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. напаце́е напаце́юць
Прошлы час
м. напаце́ў напаце́лі
ж. напаце́ла
н. напаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час напаце́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напаце́ць сов., разг. напоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаце́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца вільгаццю, запацець. Васіліна адчула, што дужка сумачкі зрабілася гарачай, напацела. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)