напа́сваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напа́сваю |
напа́сваем |
| 2-я ас. |
напа́сваеш |
напа́сваеце |
| 3-я ас. |
напа́свае |
напа́сваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
напа́сваў |
напа́свалі |
| ж. |
напа́свала |
| н. |
напа́свала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
напа́свай |
напа́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
напа́сваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напа́сваць несов. (давать наедаться на пастбище) напаса́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да напасвіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаса́тьII несов., прост. (давать наедаться на пастбище) па́свіць, напа́сваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)