напа́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напа́руся напа́рымся
2-я ас. напа́рышся напа́рыцеся
3-я ас. напа́рыцца напа́рацца
Прошлы час
м. напа́рыўся напа́рыліся
ж. напа́рылася
н. напа́рылася
Загадны лад
2-я ас. напа́рся напа́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час напа́рыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напа́рыцца сов., разг. напа́риться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Уволю, добра папарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. чаго. Прыгатаваць параннем.

Н. буракоў.

Н. бобу.

2. каго-што. Добра папарыць (разм.).

Н. спіну ў лазні.

3. чаго. Кіпячэннем прыгатаваць нейкую колькасць чаго-н.

Н. малака.

|| незак. напа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. напа́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца (да 2 знач.); незак. напа́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напа́риться разг. напа́рыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́жбарыцца ’выпарыцца, добра напарыцца ў лазні’ (Бяльк.). Відавочна, з вышпарыцца; гл. шпарыць ’абліваць кіпятком; біць, удараць’. У адносінах замены шп — жб параўн. бел. шпурляць, польск. szpurać, укр. і рус. жбурлять, жбурляти.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)