напа́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напа́рваю напа́рваем
2-я ас. напа́рваеш напа́рваеце
3-я ас. напа́рвае напа́рваюць
Прошлы час
м. напа́рваў напа́рвалі
ж. напа́рвала
н. напа́рвала
Загадны лад
2-я ас. напа́рвай напа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час напа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напа́рваць несов. напа́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напарыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. чаго. Прыгатаваць параннем.

Н. буракоў.

Н. бобу.

2. каго-што. Добра папарыць (разм.).

Н. спіну ў лазні.

3. чаго. Кіпячэннем прыгатаваць нейкую колькасць чаго-н.

Н. малака.

|| незак. напа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. напа́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца (да 2 знач.); незак. напа́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)