напаласка́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напалашчу́ |
напало́шчам |
| 2-я ас. |
напало́шчаш |
напало́шчаце |
| 3-я ас. |
напало́шча |
напало́шчуць |
| Прошлы час |
| м. |
напаласка́ў |
напаласка́лі |
| ж. |
напаласка́ла |
| н. |
напаласка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
напалашчы́ |
напалашчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
напаласка́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напаласка́ць сов. наполоска́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; заг. напалашчы; зак., чаго.
Выпаласкаць нейкую колькасць чаго‑н. Напаласкаць ручнікоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наполоска́ть сов., разг. напаласка́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напало́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да напаласкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)